(syn. S. sanguinolenta)
Występowanie: Chiny, Afganistan, Himalaje, Kaszmir, Mongolia, Nepal, Syberia, 1400-3500 m n.p.m.; wapienne skały.
Bylina naziemna lub naskalna, kserofityczna. Łodygi 5-30 cm dł. Lub dłuższe, pełzające. Główne łodygi całe rozgałęzione, czerwonawe lub brązowe.
widliczka szwajcarska
Występowanie: śr. i pd. Europa, Kaukaz, Turcja, wsch. Azja; omszone wilgotne klify, szczeliny skalne w wilgotnych górskich lasach mieszanych; w Polsce prawdopodobnie wymarła.
Pędy wegetatywne rozesłane, pędy zarodnikonośne wyprostowane, do 15 cm dł., ze strobilami na szczycie. Liście drobne.
widliczka syberyjska
Występowanie: NE Azja, Japonia, NW Ameryka Północna; suche skalne zbocza, piargi, trawiasta tundra.
Bylina tworząca naskalne lub naziemne maty lub poduszki. Łatwa w uprawie.